Naturalna wiata (2021)

Czasem, wczesno wiosenną porą, człowiek sobie wędruje od kilku godzin nadrzecznymi okolicami i zaczyna szukać dogodnego miejsca na popas. W brzuchu coraz bardziej burczy, a przysiąść na mokrej ziemi za bardzo nie ma ochoty. I na dodatek zaczyna padać śnieg! Pojawiający się nagle wiatr miecie w gębę kawałkami lodu, a na pobliskiej tafli wody tworzy całkiem solidne fale. Oczyma wyobraźni i “sytuacyjnych marzeń” widzi się zaciszną chatkę wtuloną w podmokłe łozy albo chociaż wiatę? A tu nagle przed oczami pojawia się coś, co ciężko zidentyfikować i zaklasyfikować. Z daleka wyraźnie odcina się od otaczającego krajobrazu swoją nietypowością. Majaczy między wysokimi trawami - i raz zdaje się być powalonym drzewem, by za chwilę sugerować jednak dach i umaczanie w tym dziele ręki ludzkiej. Ki diabeł?? Miejsce okazuje się być naturalną wiatą! To częściowo zwalone i rozpęknięte drzewo. Jego pień tworzy dach i dwie boczne ścianki. W środku jest również jakby ławeczka i coś, co przy dużej dozie dobrej woli, można określić stołem! A co najciekawsze - to drzewo wciąż żyje! :)

Tak… Czasem los rzuca pod nogi coś nawet lepszego niż człowiek by sobie wymarzył! Tu przeczekujemy śnieżyce. Trochę do środka zacina, ale przecież nie można mieć wszystkiego ;)