bubabar

środa, 22 marca 2017

Wilcza buda i inne stobrawskie okolice

Glownym celem naszej wycieczki w pewien sloneczny majowy dzionek jest znalezienie Wilczej Budy- zagubionej w Borach Stobrawskich samotnej chalupy o ciekawej historii. I sprawdzenie jej walorow noclegowych. Zbudowany z grubych beli domek jest dosc stary- pochodzi z XVIII wieku. Ponoc była tu kiedys karczma, w ktorej spotykali sie po polowaniach lokalni moznowladcy i grzali kupry przy kominku (ktory wciaz sie zachowal). Wedlug legendy z okien karczmy czesto strzelano do wilkow i stad sie wziela nazwa. Inna wersja głosi, ze byla tu kiedys wieksza osada, ale przyszla epidemia cholery, wszyscy wymarli a ich ciała rozwloczyly po lasach wilki. Zostala tylko karczma owiana zła sławą.

Niestety przyjechalismy tu troche za pozno.. Miejsce jest cudne i chata rowniez- acz jest juz w takim stanie rozpadu, ze strach by w srodku spac. Zwlaszcza jakby w nocy zerwal sie wiatr czy burza to dechy latają... Nawet grube bele scian zaczynaja sie rozłazic, ktos je podparł drągami ale na ile to pomoze? O szczelnosci dachu tez juz nie ma mowy... Szkoda, ze nie przyjechalismy tu 10 lat temu..
Widac, ze miejsce bylo swiadkiem wielu imprez urodzinowych, wieczorow kawalerskich, mniej lub bardziej romantycznych schadzek oraz bytowania obozow harcerskich. Na ścianach zachowalo sie mnóstwo podpisów osób odwiedzających karczmę, można poczytać imiona odwiedzających – niektóre wyryte w drewnie z dawnych lat, a niektóre świeże, markerem napisane. Najstarsze, ktore wpadly mi w oczy byly z lat 70 tych. Znalazlam tez pamietnik mlodego chlopaka. Bardzo ciekawa i mroczna lektura. O braku zrozumienia swiata, o ucieczkach od rodziny i znajomych do lasu, ktory jedyny dawał chwilowe ukojenie. O przesladujacych, schizofrenicznych snach i myslach samobojczych. Opatrzony rysunkami olowkiem jak z jakiegos koszmaru... Dwadziescia kilka wpisow z lat 2000-2002. Ostatni wpis z maja, dokladnie 14 lat temu.. Co do dnia... Dlugi tekst jak w malignie, zupelnie bez sensu... Odkladam pamietnik na miejsce, zabezpieczam jak bylo... Duzo bym dala, zeby sie dowiedziec co teraz sie dzieje z tym gosciem, co robi, czy odnalazl swoje miejsce w zyciu i czy wogole pamieta o leśnej kryjowce sprzed kilkunastu lat.. O ile jeszcze wogole zyje...

Naprzeciw chałupy jest kapliczka, odwiedzana chyba glownie przez mysliwych.
Potem przewijamy sie przez senne miasteczko jakim jest Murów. Ma w sobie cos takiego przemyslowego, przypylonego, przypomina mi Gorny Slask w czasow mojego dziecinstwa. Choc juz nic tu nie dymi- to cos z tych klimatow pozostalo jednak w czasoprzestrzeni.
Tu powinien byc hotelik albo PTSM!
Mozna tu wstapic do baru w klimatach jakie lubie najbardziej.
Spotykamy tu Radka i Adriana, ktorzy twierdza, ze knajpa knajpą, ale na zakrapiane nasiadowki z kumplami to jednak najlepsza jest fabryka. Przestrzen, spokoj, muzyczke mozna sobie właczyc wedle gustow a i jak sen zmorzy mozna kimnąc do rana, zeby w stanie zbyt wskazujacym do chałupy nie wracac. Jeden z nich nawet zaprasza na swoje urodziny za 3 tygodnie.

Skoro maja tu opuszczona fabryczke to nie sposob jej nie zwiedzic :)
Na lesnym parkingu miedzy Ładzą a Nowymi Siołkowicami zapodajemu drugie sniadanie- pieczone kielbaski!
Potem jeszcze włóczymy sie troche nad Odra i jej starorzeczami, gdzies miedzy Popielowem a Brzegiem
Z racji na remont na moscie i korki do Oławy - jedziemy bokiem, jedną z sympatyczniejszych okolicznych drog- z Lipek do Ścinawy.
Droga prowadzi przez plantacje szparagów, gdzie pracuja setki ludzi ze wschodu. Czesto tedy jezdzimy ale dzis jest tu wyjatkowe zamieszanie. Chyba cos wkopują, wykopują albo tylko zmieniaja folie? Ale sciągaja ją wszedzie. Oglos szeleszczenia i szurania spowija cala okolice. Dosc silny wiatr nie pomaga calej akcji przenoszac zwaly folii tam gdzie ma ochote a nie tam gdzie chcieliby ją ulozyc ludzie. Pracownicy na plantacji chodza tam i spowrotem. Czesc z nich ciagnie za soba folie a inni tylko pomiedzy nimi spaceruja jak po nadmorskim deptaku. To wszystko w cieniu monumentalnych wiatrakow a czasem w tle mignie pociag.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz