Gdzieś na Dolnym Śląsku - okolice Góry cz.5

Jadąc do Ligoty wiedzielismy, ze tamtejszy, pozornie opuszczony palac, zamieszkuje jeden koleś. Troche koczuje tam jak bezdomny - bez prądy, wody czy kanalizacji, w zapachu oględnie mówiac nieprzyjemnym. I co najwazniejsze - bez mozliwosci zamkniecia za sobą drzwi na klucz, wiec czesto pada ofiarą kradziezy czy pobicia. Nieraz juz spalili mu wszystkie zgromadzone w pałacu ubrania czy koce. Głownie agresorami bywa rozwydrzona i znudzona młodziez. Do plecaka wsadziłam wiec flaszeczke i kilka konserw aby nieco podreperowac pałacowemu lokatorowi wikt na najblizsze dni. A moze i choc troche poprawic humor, bo chyba niezbyt poukładało mu sie w zyciu.

Na drodze prowadzacej do pałacu spotykam innego miejscowego, spacerujacego z pieskiem. Niegdys tez mieszkał w tym palacu. Potem zaczeli go wysiedlac, ludziom dawac inne mieszkania, czasem w dosc oddalonych stad gminach. Im mniej mieszkancow, tym palac coraz bardziej podupadał, w koncu odcieli wszystkie media a i dach zaczał przeciekac. Jeden lokator odmówil opuszczenia obiektu. Ponoc tu mu bylo dogodniej - niedaleko ma rodzicow, byłą żone, moze czasem liczyc na jakies wsparcie. Czy tak bylo naprawde, ze odmówil przeprowadzki? Inna kobieta w wiosce twierdzi, ze nie zglosil sie do urzedu na czas, czegos nie podpisal i mu lokalu zastepczego nie przyznali. Fakt napewno jest taki, ze mieszka tu juz prawie 30 lat. Niektorzy twierdzą, ze moglby z racji “zasiedzenia” rościć prawa do wlasnosci pałacu ;)

We wsi ponoc nie jest zbyt lubiany. Ludzie od niego stronią glownie ze względu na chorobe - ogromne narośla na twarzy. Wiele osób boi sie, ze jest to zaraźliwe, wiec woli sie trzymac na dystans. Nie przeszkadza to jednak młodym zwyrodnialcom. Ponoc w ostatnich tygodniach pałacowy mieszkaniec znow zostal dotkliwie pobity przez grupe gimnazjalistow, pokłuli go tez strzykawkami. Odgrażał sie, ze skombinuje sobie maczete i nastepnym razem bedzie sie bronic. Moj rozmówca przestrzega mnie wiec przed wchodzeniem obecnie do pałacu bez zaproszenia, gdyz lokator moze byc mniej goscinny niz kiedys. Kręce sie chwile po obejsciu, jednak nikogo wiecej nie spotykam. Do srodka nawet nie zaglądam. Licho nie śpi. Coz - mam tylko nadzieje, ze maczetą dostanie zasłuzenie ktorys młodociany skurwiel a nie jakis niewinny eksplorator…

A tu “domek stangreta”, tez jeszcze niedawno zamieszkiwany na wpół-dziko, ale jego lokator przeniosl sie juz do lepszego swiata… Chyba sensowniejsze lokum dla bezdomnego niz pałac? Łatwiej chyba ogrzac…

Od tyłu pałac przeglada sie w tafli wody, dzis nieco twardej ;)

W Górze rzuca nam sie w oczy cmentarzyk radziecki. O dziwo jest odnowiony, ognista czerwień az bije po oczach. Leżą swieze kwiaty. Ktos wyraznie pilnuje tego miejsca i o nie dba. Obchodze cały teren z nadzieją na jakis ciekawy pomnik. Niestety sa tylko rzędy identycznych nagrobków i pamiątkowe tablice. Ciekawe czy z racji na miejsce pochówku jest bezpieczny czy tez padnie ofiarą masowej walki z przeszloscią i tuszowania historii? Na wszelki wypadek robie mu duzo zdjec…

Kolejna miejscowosc gdzie sie zatrzymujemy to Kłoda Górowska. A co tu jest? Niespodzianka! Opuszczony palac! ;) Suniemy przez park porosły wspinającym sie na drzewa bluszczem, ktory zawsze kojarzy sie nam ze starymi cmentarzami.

Pałac lezy nad jeziorkiem, dzis zamarzlym. O wyjatkowo lśniacym lodzie. Az by sie chcialo ubrac łyzwy i tu poszusowac w tych okolicznosciach przyrody i architektury. Wręcz slysze zgrzyt łyzew o tafle jeziora i widze swoje odbicie w lustrze lodu, ktory jest tu jak wypolerowany. Niestety jest to tylko przebitka z jakiejs innej, rownoleglej rzeczywistosci. Łyzew brak…

Pałac przedstawia sie calkiem solidnie. Nie mamy złudzen - napewno nie uda sie wejsc do srodka.

Rzeczywistosc potrafi jednak czasem zaskoczyc na plus! Wejsc mozna - tzn da rade. O ile sie jest w miare szczupłym. Ja musze zdjąc kurtke. Przy - 10 w samym swetrze? Coz zrobic. Dalej nie jest prosto. Brzuch mozna wciagnac, gorzej z kuprem ;) Musze chyba mniej jesc! Troche sobie rozdzieram spodnie ale sie udaje. Toperz niestety nie ma szans, wiec nawet nie podejmuje prób. Znow jestem sam na sam z posępnym, wilgotnym wnetrzem. 8 postaci bacznie mi sie przygląda. Wiem, ze na mnie patrzą, choc niektorzy zezują w inną strone lub ukrywają swe oblicze za zamknietą przyłbicą…

Malowidła sa zdecydowanie powojenne. Nie wiem jaką funkcje pełnil pałac w momencie jak zostaly namalowane, nigdzie nie udało mi sie znalezc tej informacji. Kojarzy sie troche z knajpą albo recepcją jakiegos motelu.


Drewniane skrzypiace schody prowadzą na wyzsze piętra. Mozna znalezc kilka rzezbionych sufitów czy odrzwi.

Kibelki byly wykładane w szachownice.

Złomiarze juz tu byli. Wszystek metal uległ wypruciu. A mówia, ze polska wies nie dba o recykling ;)

Pałac otacza cały opuszczony folwark, pelen zabudowan gospodarczych i miejszkalnych. Wszystko puste. Spotykamy tylko jakas babeczke, przemykającą przez srodek kompleksu z siatkami i wózeczkiem wypelnionym zakupami. Wózek podskakuje na brukowanej kamieniami drodze. Butelki brzeczą, wyskuje kilka pomarańcz. Ich ucieczka szybko zostaje udaremniona - ląduja tym razem w przepastnych kieszeniach kurtki, ktore babeczka zapina na zamek. Na nas kobiecinka patrzy nieufnie, nie odpowiada na pozdrowienie, przyspiesza kroku, co przeklada sie na bardziej donośny brzęk zawartosci wózeczka.

Wnętrza przypałacowych budynków.

Zaraz niedaleko jest Szedziec. Tutaj tez mają palac, a jakze. Częściowo jest on zamieszkany a pozostala czesc to zupelna ruina, z oknami pełnymi nieba...

Chyba kiedys byla tu szkoła albo jakis inny urząd bo zaplątał sie orzełek. Teraz przybity jakos tak nietypowo i na uboczu..

W miejscowosci mozna tez znalezc inne ruiny, roznych gabarytów i przeznaczen.

Jest tez fabryczka, chyba niedziałająca ale szczelnie zamknieta.

Zerkając za płoty ujrzymy czasem ciekawe konstrukcje o nieznanym przeznaczeniu uzytkowym. Bo mniemam, ze do czegos mialo to słuzyc a nie tylko upiększac ogrodek. Ja bym sobie wprawdzie postawiła to dla samych celów artystyczno- estetycznych, ale zycie mnie juz nauczyło, ze jestem dziwna a wiekszosc ludzi mysli i działa zupelnie inaczej ;)

Pałac w Bronowie dawniej był szkołą. Miejscowosc jest malutka… Chyba musiały tu zjezdzac dzieciaki z całego powiatu, zeby zapełnic te ogromniaste wnetrza!

Nieopodal pałacu jest boisko konsumowane przez mech… Krok za krokiem, za mchem wpełzaja tez zioła i krzaczki. Przyroda swoje odbiera.. Ludziom sie wydaje, ze mają nad nia wladze.. Ze piła i kosiarka w rękach czyni ich panami tego świata.. Ale wystarczy chwila nieuwagi, kilka lat… Jeszcze poki co widac, ze ludzie tu byli… jeszcze….

Miła ławeczka z dawnych lat…

Płot zniknał pod plątaniną pnączy. Latem musi byc jeszcze bardziej malowniczy!

Bunkierek przyszkolny. Pewnie tu zamykali niegrzeczne dzieci :P A moze trzymali domowe wino aby bylo odpowiednio schłodzone? ;)

Zabudowania wokółpalacowe nadal sa uzywane. Tzn. tylko te mieszkalne mam na mysli - bo dymu z komina nie widac....

Tym akcentem konczymy nasze wędrówki z rejonie Góry. Trza kierowac sie w strone domu… Napewno tu wrocimy!