Śladem starorzeczy (Odry i innych okolicznych rzek) cz.9 (2020) - Łacha Jelczańska

Na wycieczkę wybieramy się w bagienne tereny położone pomiędzy odnogą Odry “Łacha Jelczańska”, a rzekę Smortawę, która tutaj niedaleko również wpada do Odry. Po drugiej stronie tej Łachy wędrowaliśmy sobie kilka lat temu w poszukiwaniu wysypiska małych bunkierków. Relacja: TUTAJ

Ścieżynka prowadząca w tamtą stronę oddziela się od drogi nr 455 z Oławy do Jelcza Laskowic. Jej początek jest mocno zryty przez ścinkę.

Dzień jest wyjątkowo ciepły (cieplejszy niż poprzednie i kolejne), a wokół nas już wiosna na całego! Co chwilę spotykamy inne kwiatki wystawiające łebki spomiędzy zeschłych, zeszłorocznych liści.

Tuptamy sobie wzdłuż Smortawy.

Kabak biega w kółko ze swoim aparatem. Aparat tylko dwa razy wpada do błota ;)

Drzewa, jak zwykle w takich młakowatych miejscach, mają rosochate kształty.

W otaczającej nas przyrodzie jest dużo rudych barw!

A tu jedno drzewo się zbuntowało - i jeśli chodzi o kolor omszenia, jak i kształt.

Jak żaba z nadruku na jednej z moich koszulek ;)

Wyjątkowo fajna kępka drzew, na którą nie omieszkamy się wdrapać. Z jednego miejsca wyrasta 5 albo 6 grubych pni!



Tutaj bobrów również nie brakuje!

Poszukiwane starorzecze nieco podeschło…

Powalone w wodę konary obłażą z kory i gęsto pokrywają się mchem.

Kabak co chwilę wymyśla jakąś zabawę.

I znów przedzieramy się brzegami Smortawy - przez płowe trawy i kolejne kłody leżących drzew.

Na ognisko przemieszczamy się nad sąsiednie starorzecze - to koło Starego Otoku.

Piknik przebiega klasycznie - kolejna porcja okopcenia czajnika, wędzenie się w dymie, hamak, herbatka, jakieś pieczone smakołyki…

Drzewo z dziurką.

Pozdrawiamy! Tacy byliśmy w marcu 2020!