jabolowaballada: Wrześniowa włóczęga cz.16

Wędrując po Helu mamy okazję napotkać fajne wraki statków - w sam raz do naszej kolekcji! :) Dotychczas odwiedzone okazy są zebrane TUTAJ

Helskie wraki osiadły w okolicy dawnego portu wojennego. Większość źródeł twierdzi, iż są to okręty ORP Wicher II i ORP Grom II. W rękach polskiej Marynarki Wojennej znalazły się one po wojnie, odkupione od ZSRR. W latach 70tych zakończyły pływanie ze względu na zły stan techniczny. W miejscu gdzie teraz się znajdują, zostały ponoć ustawione celowo, jako rodzaj falochronu! Bardzo a to bardzo podoba mi się takowy pomysł na umacnianie brzegów! W świecie dowodzonym przez buby wszystkie rzeki i morza byłyby wzmocnione właśnie w taki sposób! :D

Na jakimś forum trafiłam na dyskusje (oględnie mówiąc, bo raczej to była gównoburza ;) z której wynikało, że niektórzy mają wątpliwości, czy to te statki, czy jednak jakieś o innych nazwach. Dla mnie jest to całkowicie nieistotne, więc z góry przepraszam jeśli nazwałam wraki niezgodnie z prawdą historyczną. Dla mnie jest ważne, że są one pordzewiałe, klimatyczne, ładnie położone i zaraz do nich wleziemy! :)

Plaża od strony zalewu pokryta jest grubą warstwą wyrzuconego przez fale glonu czy innej tam “sałaty morskiej”. Pogoda znów stała się mroczna. Po niebie przewalają się ciemne brzuchy chmur, a wiatr duje na tyle, że nie ma opcji mieć nakrycia głowy, które nie jest przywiązane sznurkiem.

Powoli z morza zaczynają się wyłaniać różne kawałki żelastwa.

Jeden z okrętów stoi zaryty w brzeg - i ten można dokładnie pozwiedzać. Drugi jest zatopiony bardziej kompleksowo i bez umiejętności nurkowania raczej popodziwiamy jedynie niewielkie jego kawałki. Tu np. jakieś takowe sterczą, ładnie prezentując się na tle… hmmm… no właśnie nie wiem czego? Dźwigi? Szyby wiertnicze? Coś co jest daleko i przynajmniej stąd wygląda jakby również wystawało z morza.

Rzut oka kawałek dalej w głąb morza i coś takiego się tam prezentuje. Trochę wygląda jakby te statki były 3 a nie 2! ;) Rozmnożyły się??

A to już fragmenty “naszego” wraku. Te kawałki są najbardziej wysunięte w morze, więc fajnie rozbijają się o nie fale. W tle ciągle się kręcą jakieś pływadła.

Włazimy na pokład.

Sporo zostało tu wszelakich korb, pokręteł, rur, sprężyn, przewodów czy śrub gigantów. Niesamowicie w tym wszystkim gwiżdże i piszczy wiatr!

Fragmenty z zachowanymi napisami wyraźnie świadczą o wschodnim pochodzeniu łodzi.

Na górne pokłady można wleźć po fragmentach drabinki.

Ciekawe czy powycinał ją zwykły, uczciwy złomiarz, zbierający na jabola, czy jakiś kolejny natchniony, który w swoim głupim łbie udumał sobie, że robi to dla “bezpieczeństwa”?

O tam jest coś dziwnego i trzeba się tam wybrać! Tylko jak tam się dostać?

Po górnym pokładzie już nie bardzo da się chodzić, tzn. my się boimy chrupkiej podłogi i że się nam zaraz pod nogami załamie. Tylko się więc rozglądamy.

Do dalszych części łodzi udaje się wejść przez skorodowane i wygryzione przez czas fragmenty dawnych ścian.

No wyrażając się dokładniej - czasem nie wejść, a wpełznąć.

Pomieszczenia są często zadaszone, ale przed deszczem to chyba chronią już mocno fragmentarycznie ;)

Kabak twierdzi, że to wygląda jak szafki na basenie. No trochę tak… Ciekawe do czego służyło?

Kolejne drzwi i tajemnicze przejścia. Właśnie się dowiadujemy, że szukamy skarbu piratów.

Pająkom to tu się chyba dobrze żyje! :)

Ja nic nie chce mówić, ale ten wrak na nas patrzy!

Widok od strony wąskiego dziobu.

Pobyt na plaży bez fikołków jest nieważny!

A uroku okolicy dodają krzaki różyczek!

Drugi “wrak statku” spotykamy w innej części miejscowości, przy opuszczonych halach. Ten był raczej małym, rybackim kuterkiem, a teraz stoi sobie tu zapomniany tzn. pamiętają o nim tylko graficiarze.

W środku rośnie już nie tylko trawa, a również całkiem spore drzewko!

W kilku miejscach na helskich plażach znajdujemy też jakby fragmenty wraków. Z piasku czy wody wystają różne kawałki żelastwa. Tu np. całkiem spory "martwy wieloryb" ;)