Wrześniowa włóczęga cz.4 - Księże Młyny, ośrodek z dawnych lat (2020)

Przejeżdżając przez miejscowość Księże Młyny wyczuwamy atmosferę kurortu po sezonie. Może nawet nie tylko “po sezonie”, ale również “po latach”? Wzmaga to naszą czujność na rozglądanie się na wszystkie strony. I nagle rzucają się w oczy "Leśne Domki". Ośrodek, jakich szukam wszędzie na naszych trasach! Domeczki z dawnych lat! Takie właśnie jak trzeba! Oczywiście tu zostajemy! No to przejechaliśmy dziś 15 km ;) Toperz się śmieje, że w naszych dobowych zasięgach to już nie tylko rowerzyści nas przeganiają, ale również piesi! ;) Ale jak taką perełkę odpuścić?

Domki położone są w sosnowym lesie. Uwielbiam takie chodniki - omszały beton, zasypany przez igliwie...

Jakieś duże place.

A to chyba stołówka… Teraz zamknięta na głucho..

Uroku dodają stylowe ławeczki i stoliki.

Wnętrza domków urządzone są prosto - kanapy, szafa, stolik. Jest dużo firan, które wiszą nie tylko w oknach, ale również w drzwiach - chyba jako ochrona przed komarami.

Ale jest na miejscu mini kuchnia!

Zwracają uwagę płytki, którymi wyłożone są ściany. Takie dziurkowane! Nie spotkałam jeszcze takiego obicia ścian.

Jest też plac zabaw, jak za starych dobrych lat. Metalowy, solidny, niezniszczalny!

Przekraczamy chrupiący mostek z barierką antybusiową.

Odwiedzamy też piaszczystą plażę nad Wartą. Ciekawe czy ten piach występował tu naturalnie w takich aż ilościach, czy nawieźli, gdy ośrodek prężnie działał i potrzebował plaży?

Napotykamy też taki obiekt. Wagon mieszkalny, letni azyl pod palmami i flamingiem! :)

Znajdujemy też barakobar :) I mamy szczęście - dziś ostatni dzień jego działania. Wyjadamy ostatnie frytki, dopijamy ostatnie piwa.

Docieramy do naszego domku i ledwo zdążamy zamknąć drzwi, gdy na świat spada ściana deszczu. Burza i oberwanie chmury trwa całą noc. Cóż… był plan wieczornego ogniska, ale trzeba go odłożyć na bliżej nieokreśloną przyszłość.

Okolica ośrodka szybko zmienia się w jedno wielkie grzęzawisko. Idąc do kibla w nocy - woda sięga po kostki. Pod warunkiem, że został nam w pamięci zarys chodnika. Bo na trawnikach to nieraz do pół łydki i wyżej.

Acz udaje mi się ustrzelić chyba 10 minutową przerwę w opadach ;)

Kabak znajduje mopa, który się okazuje najlepszą zabawką świata. Kabaczę cały wieczór pucuje podłogę!

Wyciągnęliśmy dziś ze skrzyni w busiu gumiaki. Po raz pierwszy zabrałam na wyjazd takowe obuwie dla wszystkich, nie tylko dla kabaka. I to był najlepszy pomysł jaki mogłam mieć. Przez najbliższy tydzień raczej się z nimi nie rozstaniemy (chyba tylko na noc, wpełzając do śpiwora)

Toperz sprawdza prognozy pogody. Wychodzi na to, że niezależnie czy to Wrocław, Łódź, Bydgoszcz czy Gdańsk, ma solidnie lać przez najbliższy tydzień. Dzień w dzień. A co potem niewiadomo. Temperatury koło +15. Jak już sprawdzamy pogodę to spojrzymy też na Odesse - tam, gdzie mieliśmy teraz być… Taaaa… A tam bezchmurne niebo, prażące słońce i +32… I prawie codziennie, moknąc w szarych lasach, marznąc pod wiatami, pod które wpełza wilgotna mgła, suszać zatęchłe ciuchy na kaloryferkach w ociekających domkach, albo kryjąc się przed kolejną nawałnicą pod wiaduktami opuszczonych linii kolejowych, z jakąś masochistyczną wręcz konsekwencją sprawdzamy te prognozy dla Odessy… I są one niezmiennie przepiękne…

A naszą paprykę coś już zaczęło zjadać. No cóż, trzeba się podzielić. Odcinam ⅓ papryki dla robaczka, a reszta będzie dla nas!

W busiu też osiedlił się pasażer na gapę! ;)

cdn